In het Brabants Dagblad van 13 november werd gevraagd om te schrijven over de redenen om niet te laten vaccineren. Dit heb ik ingestuurd. 

Waarom geen vaccinatie?

Beste heer van Houtert. U vraagt in de krant om genuanceerde verhalen over het weigeren van het corona-vaccin. Of het voldoende genuanceerd is, dat weet ik niet, maar ik doe mijn best.

Op de eerste plaats ben ik altijd al iemand die zoveel mogelijk afstand probeert te houden van wat voor soort medicijnen dan ook. Ik ben geen principiële vegetariër of zo maar ik vertrouw voor een belangrijk deel op de veerkracht van mijn eigen lichaam. Daarin ben ik twee keer bevestigd.

Als twintiger kreeg ik om de haverklap zware keelontsteking. Gevolgd door therapie met antibiotica. Tot mijn huisarts met het idee kwam om maar eens gewoon een keer door de ziekte heen te leven zonder iets. Ik ben inderdaad behoorlijk ziek geweest, maar heb daarna nooit meer keelontsteking gehad. Vijftien jaar geleden ben ik nog eens heel ziek geweest. Heel vreemde pijnen in mijn hele lichaam, koorts, helemaal niet meer slapen etc. Een week in het ziekenhuis gelegen, in quarantaine zelfs, omdat men mij verdacht van de Mexicaanse griep. Mijn leverfuncties waren fors gestoord maar men wist (nog) niet waardoor. Ik lag op een kamer met drie leverkanker patiënten. Eentje ging er dood waar ik bij lag. Ik hield al rekening met het feit dat ik ook afscheid van het leven zou moeten nemen. Maar na een week ging het heel langzaam weer de goeie kant op met mij. Dolgelukkig natuurlijk met de genezing. De oorzaak is eigenlijk nooit helder geworden maar de internist dacht vanaf het begin al aan een virus en dat heeft hij uiteindelijk maar volgehouden omdat er verder geen enkele ziekte of oorzaak gevonden kon worden. Ik nog blijer want dat betekende dat mijn lichaam de zaak zelf heeft opgelost. Ik had n.l. geen enkel medicijn of therapie gehad in het ziekenhuis, enkel een soort “bewaking”. Wel hebben ze daar ontdekt dat ik hoge bloeddruk had. Dus inmiddels slik ik een pilletje want ik heb geen zin in een hersenbloeding of zo. Ik geloof dus in de kracht van mijn eigen lichaam. Goed, gevarieerd eten, (ik ben gelukkig gek op fruit) voldoende bewegen en vooruit met de geit. Je maakt je pas zorgen als je je echt langer dan een week ziek voelt. De griepprik heb ik om bovenstaande redenen ook nooit genomen.  

Nu naar het corona-vaccin. Allereerst wil ik kwijt dat het me enorm stoort hoe polariserend er over gesproken/geschreven wordt. Zoals vandaag ook uw collega weer; als je je niet laat vaccineren wordt je uitgescholden als egoïst. Ik laat me niet vaccineren maar ben geen egoïst. Ik laat me braaf testen als dat gevraagd wordt en houdt me zoveel mogelijk aan de andere afspraken, vooral als andere mensen die belangrijk schijnen te vinden. Maar ik wil er ook weer niet spastisch mee omgaan. Hoewel er veel onzeker is over de vaccins wordt door de main-stream gewoon gesteld; vaccineren is goed, niet vaccineren per definitie fout. Alsof er geen enkele vraag gesteld kan worden bij de uitwerking (vooral op langere termijn) van die vaccins.

Nou, nooit een griepprik gehad, dus bij het corona-vaccin stond ik ook niet te trappelen. Zoetjesaan werd mij duidelijk dat er ook wat haken en ogen aan de vaccins zitten, dus nog een stapje meer achteruit. Ik ken iemand die ik heel betrouwbaar acht en die ingevoerd is in de biochemie, die kan uitleggen wat de gevaarlijke, of nog onduidelijke kanten van de vaccins zijn. Ik kan dat allemaal niet navertellen, maar naast mijn “boerenverstand terughoudendheid”, is dat wel een aanvullende motivatie om nog maar even niet te vaccineren. Nog steeds sta ik niet op het standpunt; nooit een vaccin, maar meer “voorlopig nog even niet”.

Het baart mij vooral zorgen dat de gevolgen van de vaccins op langere termijn niet duidelijk zijn. Dat er toch wat gekke complicaties optreden, ook al zijn het er niet zoveel. Maar b.v. menstruatiestoornissen veroorzaakt door de vaccins; wat doet dat spul eigenlijk op gebieden waar het niks te zoeken heeft? Zorgwekkend vind ik de hele vaccinatiewals vooral nu hij ook over jongeren en in Amerika zelfs over kinderen dendert, met een angstaanjagende vanzelfsprekendheid. En dat terwijl het, ook in het officiële jargon, nog altijd “experimentele vaccins” zijn.

Nog een argument; ik heb de farmaceutische industrie altijd al met enig wantrouwen gevolgd. Miljarden worden er verdiend door enerzijds een medicijn uit te schrijven voor zoveel mogelijk mensen, met daarnaast nog weer eens tal van andere medicijnen tegen de bijwerkingen. En nu de doodsbange wereldbevolking “redden” met die vaccins! En zoals inmiddels blijkt; niet met één spuit, niet met twee spuiten en waarschijnlijk blijft het ook niet bij drie spuiten.  

In het algemeen denk ik dat ons leven veel te veel gemedicaliseerd wordt. Gezondheid vinden we zo belangrijk, daar doen we alles voor en aan de lopende band worden er allerlei preventieve onderzoeksmethoden gelanceerd.  We willen het allemaal hebben ook al zijn we nooit ziek. Stel eens dat niet op tijd ontdekt wordt dat je iets onder de leden hebt! En overal is wel een therapie of een pilletje voor. Waar eindigt die molen? En hoe kan dat op den duur allemaal betaald worden?  

Tenslotte wil ik zeggen dat ik gelovig ben. Je kunt en je moet zo gezond mogelijk leven maar de grote beslissing wordt niet door jou genomen. Als je gegrepen wordt door deze of gene ziekte die tot de dood leidt, dan is dat zo. En inderdaad heeft God ons een verstand gegeven waarmee we ziekten zoveel mogelijk kunnen en moeten bestrijden, maar noch begin, noch einde hebben wij in eigen hand. Dus; doe zoveel mogelijk wat goed is voor je lijf, geniet van het leven zoals het je gegeven is maar accepteer ook dat er grenzen zijn aan de maakbaarheid ervan.

Inmiddels heb ik ook corona gehad. Wij allebei. Mijn vrouw die gevaccineerd is en ik, opgelopen op een feestje waar iedereen gevaccineerd was! Wij zijn er Godzijdank genadig vanaf gekomen. Bijkomend voordeel; ik heb nu de felbegeerde QR-code!

Tenslotte. Ik weet het oprecht niet. Natuurlijk denk ik het goede te doen, maar zeker weten doe ik dat niet. En dat is wat mij stoort; er zijn nogal wat mensen die het allemaal wel zeker schijnen te weten; voorstanders en tegenstanders. Maar ik weet het niet. Ik respecteer ook echt ieders eigen keuze maar zolang ik een vrije mens ben weiger ik in elk geval om iets in mijn lichaam te laten spuiten waarvan ik de werking en de noodzaak niet onomwonden bewezen zie. Misschien krijg ik daar ooit spijt van maar daarmee ben ik geen egoïst.  

Pieter Raaijmakers, Zeeland.

Door de kwesties rond de anti-homoverklaring van een reformatorische school en het botsen van het recht op vrije meningsuiting, ook ten aanzien van het beledigen van de profeet Mohammed, is de wens om het bijzonder onderwijs af te schaffen weer “hot”. Zo op het eerste gezicht een begrijpelijke reactie. Want als je vindt dat kinderen ergens “verkeerde dingen” leren, dan is het logisch dat je de bron aanpakt. De vraag is natuurlijk; wat zijn verkeerde dingen en wie bepaalt dat? Want dat is toch de vergissing die verdedigers van de openbare scholen voortdurend maken; echte neutraliteit is onmogelijk en bovendien onwenselijk.

Ik zie het al voor me; je gaat kinderen van alles leren over het timmermansvak, maar je verbiedt ze om het ooit te worden. Zo vertel je bij de lessen over het christendom of over de islam allerlei interessante dingen, maar geeft vooral ook de waarschuwing, of het verbod zelfs, om ooit zelf christen of moslim te worden!

Bovendien, openbare scholen  hebben, net zo goed als bijzondere, een eigen ideologie die ze uitdragen. Weliswaar een andere, maar óók een ideologie, die men dan “neutraal” noemt. Als onderwijs echt neutraal moet worden mag alles alleen nog gepresenteerd worden in boekhoudkundige of wiskundige vormen (ik moet nu oppassen dat ik geen boekhouders of wiskundigen beledig die ziel en zaligheid in hun werk steken)en dan wordt het leven oersaai. Dan worden alle mensen zielloze automaten. Nee, de drijfveer voor het leven is datgene waar je enthousiast voor wordt en je wordt enthousiast voor dingen waar je in gelooft. Shit, en dat mag dan weer niet. Of ja, je moet dan geloven in wat de "neutrale school" je voorgehouden heeft.

Pffff…..wordt daar maar eens vrolijk van.

P.s. Gelukkig zijn er naast de institutionele "neutrale" scholen ook net zoveel "bijzondere" schooltjes als er gezinnen zijn. Tenminste, zolang die nog mogen bestaan. 

Ik hoop niet dat  we mw. Saskia Noort hoeven te beschouwen als “influencer” want als haar mening de massa zou beïnvloeden, ware dat een bron van grote zorg. In haar column in het Brabants Dagblad van 3 oktober jl. betoogt zij dat “een pik zich niet met abortus moet bemoeien”. Dat dat ten ene malen onmogelijk is ontgaat haar kennelijk. Een “pik”, om maar in haar taalgebruik te blijven, is namelijk de oorzaak van abortus. En een onomstreden wet is dat je problemen bij de bron moet aanpakken. Als haar vooronderstelling klopt, dat je met iedereen moet kunnen neuken (weer haar taalgebruik) als je daar zin in hebt, dan heeft ze wel een punt waar het gaat om de verantwoordelijkheid ten aanzien van ongewenste zwangerschap. Dat vrouwen allerlei rotzooi moeten slikken om zich te allen tijde te kunnen aanbieden, dat zij, als het mis gaat met de ellende zitten en dat mannen maar aan kunnen klooien, dat is natuurlijk een onrechtvaardigheid van de eerste orde. In die zin heeft mw. Noort wel een punt; samen problemen veroorzaken, dan ook samen de verantwoordelijkheid nemen.

Verder betoogt zij dat abortus al zoveel jaar een recht is en dat er daarom niet aan getornd mag worden. Maar het feit dat iets al zolang bestaat betekent toch niet automatisch dat het goed is? De kerk bijvoorbeeld bestaat al 2000 jaar. Ik geloof niet dat mw. Noort dezelfde redenering op haar toe zal passen. Nee, abortus is een ramp. Voor het ongeboren kind, voor de vrouw die het moet ondergaan en voor de samenleving die zo’n duivels mechanisme in haar midden duldt. Ontelbare mensen nemen alle mogelijkheden te baat om zo gezond mogelijk te leven. Ze eten verantwoord, met vitaminen, vezels en weet ik wat al niet meer. Men probeert niet te veel te drinken, liefst niet te roken en zo min mogelijk medicijnen, giftige stoffen of kunstmatige middelen binnen te krijgen. Alleen als het om seks gaat dan lijkt al die zorg te vervallen. Dan verminken wij ons vrijwillig. Ja, natuurlijk, liefst zo min mogelijk, maar toch. Voor vrouwen hebben we de pil, voor mannen erectie bevorderend spul. Want het spel is heilig. Dat er voor een dergelijke onnatuurlijke manier van met elkaar en je eigen lichaam omgaan uiteindelijk een hoge prijs betaald moet worden, lijkt bijzaak.

Dus mw. Noort, wil ook eens kritisch kijken naar de vraag of alles wat lekker is ongelimiteerd geconsumeerd kan worden. Want daar zie ik u in uw column geen enkel vraagteken bij zetten.

De komst van het coronavirus heeft heel wat stof doen opwaaien. Waar sommigen, waaronder ikzelf, aanvankelijk toch wat lacherig deden, is inmiddels de volle ernst wel duidelijk geworden. Als gelovige mens kan ik niet anders dan de gebeurtenissen duiden binnen Gods bedoelingen. Want als God overal iets mee te maken heeft, en dat geloof ik, dan heeft Hij ook iets met het bestaan van virussen te maken. Maar als ik dan medegelovigen hoor zeggen: “Het is de straf van God”, dan krullen mijn tenen toch op. Waarom? Omdat ik geen straffende God wil kennen? Omdat ik niet geloof dat God een boze, grijze man is die zomaar ineens besluit om ons een flinke oorvijg te geven? Maar wat heeft God er dan mee te maken?

Persoonlijk denk ik, maar ik weet niet of het voldoende theologisch onderbouwd is, dat het ongeveer zo zit: God heeft ons de wereld gegeven om “vruchtbaar en talrijk te worden” en in de Tien Woorden heeft Hij er de handleiding bijgegeven. “Als je het zus en zo doet, dan is dat de beste weg naar een gelukkige, gezonde samenleving”. Helaas slaan we die Tien Woorden, en in dat spoor de Christelijke boodschap, met zijn allen in de wind, met als gevolg een ontregelde samenleving waarin godslasterlijke zaken veelvuldig gepraktiseerd worden. “Daar heb je Hem weer”…, zullen sommigen zeggen. Wat is “godslasterlijk” en wie bepaalt dat? In mijn ogen is alleen datgene “godslasterlijk” wat het beeld van God beschadigt. En wie is het beeld van God? Dat zijn we zelf: “En God schiep de mens naar zijn beeld”, zegt het Scheppingsverhaal immers. Dus datgene wat God lastert, lastert ook de mens. Anders gezegd: God wil niets van wat schadelijk is voor de mens. Daarom heeft Hij ook grenzen gesteld: “Niet van de vrucht van de boom, midden in de tuin te eten”. Maar misschien wel het grootste goed is de vrijheid. De vrijheid die God de mens heeft willen geven om zijn geboden (die in het belang van de mens zelf zijn) te overtreden. En dat doen we dan ook. Op alle mogelijke manieren. En zo kun je zeggen dat wij onszelf straffen met levenswijzen die de verspreiding van ziekten veroorzaken. Als er geen straalvliegtuigen waren, hadden wij zo snel dat virus niet hier gehad en dan hadden we de tijd gehad om voorzorgsmaatregelen te treffen. Bovendien hadden we dan altijd zo’n mooie zonsondergangen als nu.

Is het een straf van God, straffen wij onszelf of hoe zit het? Mag ik u zeggen dat ik het niet weet. God is ook voor mij geen open boek. Maar wat ik wel zeker weet: Hij houdt van ons. Hij houdt grenzeloos veel van ons. Hij houdt zoveel van ons dat Hij voor ons wil sterven. Waar wij steeds maar schrikken van de dood, er voor terugdeinzen en elkaar isoleren, raakt Hij de lepralijders aan. Jezus gaat dwars door de dood heen. Onmogelijk? Ja, voor een mensenverstand wel. Maar God is meer dan een mens. Dat Hij dwars door de dood gaat is misschien wel nèt zo moeilijk te geloven als dat een totaal onzichtbaar, nietig organisme de hele wereld lam legt. Ach, en dan spreek ik nog niet over de kwetsbaarheid van onze lieve aarde binnen het bestel van het razende, kolkende heelal. Nee, ten opzicht van onze Schepper zijn we niets. Gelukkig maar dat Hij zoveel van ons houdt.

Heeft een naar adem snakkende viruslijder hier iets aan? Al die verdrietige mensen die iemand uit hun midden zien worden weggerukt? Gemakkelijk praten, zo achter je computertje? Dat is ook waar. En toch…….. We kunnen niet anders dan volhouden dat God het laatste woord zal hebben, ook over het coronavirus.