In het Brabants Dagblad van 13 november werd gevraagd om te schrijven over de redenen om niet te laten vaccineren. Dit heb ik ingestuurd. 

Waarom geen vaccinatie?

Beste heer van Houtert. U vraagt in de krant om genuanceerde verhalen over het weigeren van het corona-vaccin. Of het voldoende genuanceerd is, dat weet ik niet, maar ik doe mijn best.

Op de eerste plaats ben ik altijd al iemand die zoveel mogelijk afstand probeert te houden van wat voor soort medicijnen dan ook. Ik ben geen principiële vegetariër of zo maar ik vertrouw voor een belangrijk deel op de veerkracht van mijn eigen lichaam. Daarin ben ik twee keer bevestigd.

Als twintiger kreeg ik om de haverklap zware keelontsteking. Gevolgd door therapie met antibiotica. Tot mijn huisarts met het idee kwam om maar eens gewoon een keer door de ziekte heen te leven zonder iets. Ik ben inderdaad behoorlijk ziek geweest, maar heb daarna nooit meer keelontsteking gehad. Vijftien jaar geleden ben ik nog eens heel ziek geweest. Heel vreemde pijnen in mijn hele lichaam, koorts, helemaal niet meer slapen etc. Een week in het ziekenhuis gelegen, in quarantaine zelfs, omdat men mij verdacht van de Mexicaanse griep. Mijn leverfuncties waren fors gestoord maar men wist (nog) niet waardoor. Ik lag op een kamer met drie leverkanker patiënten. Eentje ging er dood waar ik bij lag. Ik hield al rekening met het feit dat ik ook afscheid van het leven zou moeten nemen. Maar na een week ging het heel langzaam weer de goeie kant op met mij. Dolgelukkig natuurlijk met de genezing. De oorzaak is eigenlijk nooit helder geworden maar de internist dacht vanaf het begin al aan een virus en dat heeft hij uiteindelijk maar volgehouden omdat er verder geen enkele ziekte of oorzaak gevonden kon worden. Ik nog blijer want dat betekende dat mijn lichaam de zaak zelf heeft opgelost. Ik had n.l. geen enkel medicijn of therapie gehad in het ziekenhuis, enkel een soort “bewaking”. Wel hebben ze daar ontdekt dat ik hoge bloeddruk had. Dus inmiddels slik ik een pilletje want ik heb geen zin in een hersenbloeding of zo. Ik geloof dus in de kracht van mijn eigen lichaam. Goed, gevarieerd eten, (ik ben gelukkig gek op fruit) voldoende bewegen en vooruit met de geit. Je maakt je pas zorgen als je je echt langer dan een week ziek voelt. De griepprik heb ik om bovenstaande redenen ook nooit genomen.  

Nu naar het corona-vaccin. Allereerst wil ik kwijt dat het me enorm stoort hoe polariserend er over gesproken/geschreven wordt. Zoals vandaag ook uw collega weer; als je je niet laat vaccineren wordt je uitgescholden als egoïst. Ik laat me niet vaccineren maar ben geen egoïst. Ik laat me braaf testen als dat gevraagd wordt en houdt me zoveel mogelijk aan de andere afspraken, vooral als andere mensen die belangrijk schijnen te vinden. Maar ik wil er ook weer niet spastisch mee omgaan. Hoewel er veel onzeker is over de vaccins wordt door de main-stream gewoon gesteld; vaccineren is goed, niet vaccineren per definitie fout. Alsof er geen enkele vraag gesteld kan worden bij de uitwerking (vooral op langere termijn) van die vaccins.

Nou, nooit een griepprik gehad, dus bij het corona-vaccin stond ik ook niet te trappelen. Zoetjesaan werd mij duidelijk dat er ook wat haken en ogen aan de vaccins zitten, dus nog een stapje meer achteruit. Ik ken iemand die ik heel betrouwbaar acht en die ingevoerd is in de biochemie, die kan uitleggen wat de gevaarlijke, of nog onduidelijke kanten van de vaccins zijn. Ik kan dat allemaal niet navertellen, maar naast mijn “boerenverstand terughoudendheid”, is dat wel een aanvullende motivatie om nog maar even niet te vaccineren. Nog steeds sta ik niet op het standpunt; nooit een vaccin, maar meer “voorlopig nog even niet”.

Het baart mij vooral zorgen dat de gevolgen van de vaccins op langere termijn niet duidelijk zijn. Dat er toch wat gekke complicaties optreden, ook al zijn het er niet zoveel. Maar b.v. menstruatiestoornissen veroorzaakt door de vaccins; wat doet dat spul eigenlijk op gebieden waar het niks te zoeken heeft? Zorgwekkend vind ik de hele vaccinatiewals vooral nu hij ook over jongeren en in Amerika zelfs over kinderen dendert, met een angstaanjagende vanzelfsprekendheid. En dat terwijl het, ook in het officiële jargon, nog altijd “experimentele vaccins” zijn.

Nog een argument; ik heb de farmaceutische industrie altijd al met enig wantrouwen gevolgd. Miljarden worden er verdiend door enerzijds een medicijn uit te schrijven voor zoveel mogelijk mensen, met daarnaast nog weer eens tal van andere medicijnen tegen de bijwerkingen. En nu de doodsbange wereldbevolking “redden” met die vaccins! En zoals inmiddels blijkt; niet met één spuit, niet met twee spuiten en waarschijnlijk blijft het ook niet bij drie spuiten.  

In het algemeen denk ik dat ons leven veel te veel gemedicaliseerd wordt. Gezondheid vinden we zo belangrijk, daar doen we alles voor en aan de lopende band worden er allerlei preventieve onderzoeksmethoden gelanceerd.  We willen het allemaal hebben ook al zijn we nooit ziek. Stel eens dat niet op tijd ontdekt wordt dat je iets onder de leden hebt! En overal is wel een therapie of een pilletje voor. Waar eindigt die molen? En hoe kan dat op den duur allemaal betaald worden?  

Tenslotte wil ik zeggen dat ik gelovig ben. Je kunt en je moet zo gezond mogelijk leven maar de grote beslissing wordt niet door jou genomen. Als je gegrepen wordt door deze of gene ziekte die tot de dood leidt, dan is dat zo. En inderdaad heeft God ons een verstand gegeven waarmee we ziekten zoveel mogelijk kunnen en moeten bestrijden, maar noch begin, noch einde hebben wij in eigen hand. Dus; doe zoveel mogelijk wat goed is voor je lijf, geniet van het leven zoals het je gegeven is maar accepteer ook dat er grenzen zijn aan de maakbaarheid ervan.

Inmiddels heb ik ook corona gehad. Wij allebei. Mijn vrouw die gevaccineerd is en ik, opgelopen op een feestje waar iedereen gevaccineerd was! Wij zijn er Godzijdank genadig vanaf gekomen. Bijkomend voordeel; ik heb nu de felbegeerde QR-code!

Tenslotte. Ik weet het oprecht niet. Natuurlijk denk ik het goede te doen, maar zeker weten doe ik dat niet. En dat is wat mij stoort; er zijn nogal wat mensen die het allemaal wel zeker schijnen te weten; voorstanders en tegenstanders. Maar ik weet het niet. Ik respecteer ook echt ieders eigen keuze maar zolang ik een vrije mens ben weiger ik in elk geval om iets in mijn lichaam te laten spuiten waarvan ik de werking en de noodzaak niet onomwonden bewezen zie. Misschien krijg ik daar ooit spijt van maar daarmee ben ik geen egoïst.  

Pieter Raaijmakers, Zeeland.