2 Kron. 36,14-16.19-23, Ef. 2,4-10 Joh. 3,14-21 

De vierde zondag van de veertigdagentijd, tegenwoordig het best bekend als “halfvasten”, heeft zijn eigenlijke naam ontleend aan de aanhef van de intredezang die u vooraan in uw boekje aantreft; “laetare Jerusalem, verheugt u Jerusalem”. Vanuit mijn jeugdjaren herken ik die uitbundige vreugde-oproep, midden in de vastentijd, helemaal niet. Het enige waar wij ons voor een kort ogenblik op konden verheugen dat was het plunderen van ons vastentrommeltje. Maar voor de rest was er in de vastentijd niet veel ruimte voor vreugde. Zondigheid, boeten en vasten; die drie, daar ging het om. En dan ineens was het Pasen? Christus was uit de dood opgestaan? a) Het kan niet, en b) Wat heb je eraan? Dacht ik toen.

Inmiddels is er natuurlijk wel wat veranderd, maar toch; hoe ouder ik word, hoe meer ik over het geloof te weten kom, hoe meer ik ontdek hoeveel ik nog kan leren. Van de week pakte ik zo maar terloops een boekje van Romano Guardini uit de kast. Ik had het er al een paar jaar staan, wel met de serieuze bedoeling om het een keer te lezen, maar het was er nog niet van gekomen. Het boekje gaat over het Onze Vader. En Guardini zegt daar dat Jezus het Onze Vader aan de leerlingen geleerd heeft toen ze Hem er om vroegen, maar dat Hij het zelf niet gebeden zal hebben. Immers; hoe moet Jezus zich laten verlossen van het kwaad? Deze ontdekking zal u waarschijnlijk niet zoveel doen, maar bij mij sloeg hij in als een bliksemflits. “Nee, natuurlijk heeft Jezus niet gebeden om van het kwaad verlost te worden”! Dat was helemaal niet nodig want Hij is God. Wij moeten ons van het kwaad laten verlossen, maar Hij niet! God is enkel goedheid en barmhartigheid. Van welk kwaad moet Hij zich laten verlossen?

Maar dan komt het belangrijkste; Als deze God, die enkel goedheid en barmhartigheid is, toch zoveel van mij houdt dat Hij zich straks zo tussen mijn tanden laat vermalen, zoals met de heilige Communie gebeurt, wat moet ik dan niet ongelofelijk dankbaar zijn en blij, dat ik Hem heb mogen leren kennen! Als dat besef, dat God zoveel van je houdt, echt binnenkomt, dan kun je toch nooit meer met een gebogen rug lopen tobben, om wat dan ook! Want zo gaat het toch? Mogelijk is het iets van onze generatie maar hoe dan ook; Wij zien Jezus vooral als een morele leermeester. We preken er ook vaak over; wat we allemaal wel en niet moeten doen, de Tien Geboden enzovoorts, enzovoorts. En dat moet ook gebeuren want het is allemaal waar. Maar je wordt er niet echt blij van. En Jezus, zo lezen we, is niet gekomen voor gezonde mensen, maar voor zieken. Jezus heeft ons niet opgeroepen om heilig te worden, zodat Hij van ons kan houden. Nee, Hij heeft ons onvoorwaardelijk lief, terwijl we nog allesbehalve heilig zijn. Dat ongelimiteerde liefhebben, ondanks het feit dat wij Hem vermoord hebben, dat is gewoon niet te bevatten! Dat is misschien wel net zo moeilijk te bevatten als de Verrijzenis zelf.

Maakt het dan helemaal niets uit wat je doet? Jawel het doet er wel degelijk toe wat je doet. Maar zoals het Evangelie ons vandaag vertelt gaat het er niet om, om jezelf bij te schaven en te beoordelen, net zo lang tot je denkt dat je goed genoeg bent om God onder ogen te komen. Nee, het enige wat eeuwig leven brengt is “opzien naar het kruis” en geloven in Hem. Waarom opzien naar dat kruis? Wat zien we daar dan? We zien daar twee dingen tegelijk; We zien daar al het kwaad van de wereld, variërend van ons laffe meelopen tot aan de daadwerkelijke moord op een mens; op niet zomaar een mens, maar de moord op God. En we zien het antwoord van God; Zijn liefde voor ons tot in het uiterste. “Vader vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen”. Durven wij beiden eerlijk aan te kijken; ons eigen kwaad en de grenzeloze barmhartigheid van God? Natuurlijk, wij zijn geen directe moordenaars, maar dat we uiteindelijk medeplichtig zijn, is helemaal niet uitgesloten. Kijk maar hoe de arme volken door de rijke worden uitgeperst. Maar ook al zijn we medeplichtig; Jezus overruled al ons kwaad door desondanks bereid te zijn om voor ons te sterven aan het kruis! “Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben”. Let wel; Jezus poetst het kwaad niet weg, Hij biedt als het ware over, met liefde. Geloof in die liefde, dat is onze redding. Verheugt u Jerusalem! Zeker! Mateloos veel hebben wij om ons op te verheugen! Als wij geloven dat God zó met ons is!

Vandaag de dag worden mensen al gauw kriegelig en in sommige gevallen woest als je durft te zeggen dat er maar één geloof is, dat er ècht toe doet. Maar noem mij één religie waarin Gods Liefde zichtbaarder is dan in de onze, en ik zal onmiddellijk overstappen. Het is ècht geen leeg woord en ook geen valse grootspraak van Jezus als Hij zegt; “Ik ben de weg de waarheid en het leven en alleen door Mij krijgt men toegang tot de Vader”. Er is geen betere weg dan de goddelijke liefde, die in Christus onder ons gekomen is. Daarmee wil ik zeggen dat wij niet meer mogen twijfelen aan ons geloof. En dat we het ook niet mogen relativeren; zo van; “Het maakt niet uit welk geloof, want uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer”. Het komt zeker niet allemaal op hetzelfde neer! Er is maar één Christus en Hij is de Weg. Je met andere godsdiensten bezig houden is tijdverspilling. Maar ik wil ook zeker niet zeggen dat wij ons, met ons geloof, boven anderen mogen verheffen. Integendeel als wij Christenen zijn, als Christus werkelijk in ons leeft dan zijn we, met Hem, bereid slaaf te zijn van allen. Nou, en dan hebben we allemaal nog een hele weg te gaan.

Het kwaad in ons aankijken èn thuiskomen in de grenzeloze barmhartigheid van God? Is dat geen geweldige, bevrijdende ervaring? Nou, ik kan u zeggen, zij ligt binnen handbereik. Wij allen, we zouden er goed aan doen om ons dezer dagen eens over te geven aan het Sacrament van Verzoening, ofwel de Biecht. Want er is geen mooiere manier om je op Pasen voor te bereiden dan door te biechten. Dan is het niet alleen Pasen op 4 april, maar misschien wel je hele leven lang. Amen.

En een hemels muziekje erbij? Klik hier. Hymn of the Cherubim - Pyotr Ilyich Tchaikovsky - Extended - YouTube