Groter dan ons hart

Pieter Raaijmakers

20 December 2021

"Hij gelooft dat wij dat kunnen.." 4e Advent 2021

Je hoort nogal eens zeggen dat de Bijbel een mannenboek is en in zekere zin klopt dat ook wel. De meeste Bijbelwoorden  gaan over mannen, of zijn van mannen. Zo waren op de eerste drie zondagen van de Advent vooral Jezus, Jesaja en Johannes de Doper aan het woord. Maar hoe anders is dat vandaag! Een eenvoudige maar vreugdevolle ontmoeting tussen twee vrouwen.Twee zwangere vrouwen. Allebei zwanger op een manier, die menselijk gezien voor onmogelijk gehouden wordt. Maar deze twee vrouwen weten het desondanks heel zeker; zij hebben geloofd in wat hen van Godswege gezegd is. Jammer dat de mannen die het leesrooster hebben samengesteld, dat jubellied dat Maria bij die ontmoeting aanheft, het magnificat, dan weer achterwege gelaten hebben.  

Mannen mogen dan de meeste woorden van de Bijbel voor zich opeisen; daar waar ècht iets nieuws gebeurt, daar zijn het toch vaak vrouwen die aan het roer staan. Kijk de hele Bijbel er maar op na; overal waar het leven op een dood spoor zit, staan er vrouwen op, die de zaak weer op de rails krijgen. Het Frans heeft er een prachtige woord voor “aiguilleure d’histoire”, wisselwachter van de geschiedenis. Zij die de wissels van de wereldgeschiedenis omzetten. Meestal doen ze dat niet met veel woorden, maar met daden. Daden, vaak van verbluffende eenvoud. Maria bijvoorbeeld, die doet eigenlijk helemaal niets,… behalve haar hart openstellen voor God. Als je trouwens in Jezus’ tijd in Nazareth een vrouw zou zoeken die Maria heette, dan zou je er geen vinden.  Die naam bestond daar helemaal niet. Maria is een latere vergrieksing van het Hebreeuwse Mirjam. En die naam, Mirjam die kenden ze daar wel. En een Mirjam zijn wij in de Bijbel al eerder tegengekomen. Dat was óók bij een punt waarop de geschiedenis van het Godsvolk bijna was vastgelopen. Mirjam was namelijk de vrouw die Mozes uit de Nijl gered heeft. En we weten hoe belangrijk de Mozes later geworden is voor de bevrijding van het Godsvolk uit de slavernij van Egypte. Hier staat ook een vrouw op een beslissend punt in de geschiedenis. Opnieuw een Mirjam dus; Maria, de moeder van God, moeder van Jezus. Hij die de hele mensheid heeft gered uit haar laatste slavernij; onze angst voor de dood. Angst voor de dood, die in wezen voortkomt uit goddeloosheid of godverlatenheid. 

Als wij, mensen in 2021 terugkijken op de hele geschiedenis dan neigen wij te geloven dat het allemaal wel helder was. Natuurlijk waren Maria en Elisabeth zo blij! Zij wisten immers precies wat er allemaal stond te gebeuren. Dat was hen aangezegd en dat staat toch allemaal in de Bijbel? Toch geloof ik niet dat God vandaag een andere positie heeft ten opzichte van de mensheid, dan toen. Maria had óók niet meer dan haar geloof, een diep geworteld vertrouwen dat het goed was, wat God met haar deed. Maar voor de rest kende ze die Jezus die uit haar geboren zou worden ook niet. We horen later immers dat ze Hem kwijt is; dat ze niet begrijpt wat Hij allemaal aan het doen is, maar dat ze alles wat ze hoort en ziet bewaart in haar hart. En ook later onder het kruis kon zij niet begrijpen dat dit haar Zoon moest overkomen; ze kon het enkel ondergaan in vertrouwen. “Mij geschiede naar uw woord.”.. dat had ze immers gezegd en in dat vertrouwen, met die overgave, leefde ze verder met die vreemde Jezus. Dus als wij ons zouden afvragen wat wij, anno 2021 met die oude verhalen over Maria en Jozef en Jezus kunnen, dan is dat het antwoord. Vertrouwvol leven, wetend dat God begaan is met ieder van ons en dat Hij ook met ons steeds een nieuw begin zal maken. Abraham werd op zijn 80 ste pas vader. Elisabeth werd moeder op een moment dat het helemaal niet meer kon. Maria snapte er ook niets van; “Hoe zal het geschieden daar ik geen man beken?” Maar het besef dat voor God niets onmogelijk is, brengt haar toch tot die overgave; “Mij geschiede naar uw woord”. 

Een tijd geleden las ik een ontroerend geboortekaartje van een gehandicapt kindje;

“God heeft ons een zorgenkindje toevertrouwd, Hij gelooft dat wij dat kunnen”

Hoe mooi en toepasselijk op ons eigen leven en op onze zorg voor de Schepping en voor elkaar.

-  God heeft ons de Schepping toevertrouwd, Hij gelooft dat wij dat kunnen -.          Amen.